-
1 tiuque
m; инд.1) Арг., Ч. карака́ра ( хищная птица)2) Ч.; перен. кова́рный, хи́трый челове́к••en tiempo de hambre, hasta el tiuque se hace fiambre Ч. — ≡ го́лод не тётка
mojado como un tiuque — промо́кший до косте́й
1 tiuque
en tiempo de hambre, hasta el tiuque se hace fiambre Ч. — ≡ го́лод не тётка
mojado como un tiuque — промо́кший до косте́й